Sosyalist yazar Volkan Yaraşır ile “Kapitalist kriz – Türkiye’de çoklu kriz olasılıkları ve olanaklar” başlığıyla Ulm Tohum Kültür Merkezi’nde ve Augsburg Enternasyonal Kültür Merkezi’nde paneller düzenlendi. Her iki söyleşinin moderatörlüğünü Ulm Tohum Kültür Merkezi (TKM) Başkanı Hasan Çelik yaptı.
Almanya Türkiyeli İşçiler Federasyonu (ATİK) bünyesinde faaliyet yürüten her iki dernekteki panelde de sosyalist yazar Volkan Yaraşır, dünyada ve Türkiye’de kapitalizminin yaşadığı ‘çoklu kriz’ halini değerlendirdi.
Yaraşır, konuşmasında “Olağanüstü bir momentten veya yüksek bir konjonktürden geçiyoruz. Bu konjonktürü kapitalizmin yapısal krizi belirliyor. Kriz kapitalizmin organik, tarihsel, genelleşmiş krizi de olarakta tanımlanabilir. Bu kriz tipi konjonktürel krizlerden farklı olarak bir tarihsel dönemi simgeler ve multi kriz karakteri gösterir. Büyük alt üst oluşlara ve sınıfsal antagonizmanın şiddetlenmesine yol açan kriz, iki olasılığın önünü açar: İmkan ve tehdit…” derken “İşçi sınıfı ve kitleler örgütlüyse ve devrimci bir özne varsa devrimin imkanı doğar. Eğer durum tam tersiyse karşı devrim yaşanır veya karşı devrimci gelişmeler kaçınılmazdır.” dedi.
Yazar devamında şunları söyledi: “2007 sonrası 3 dalga halinde gelişen küresel sınıf ve kitle hareketleri ve bir dizi ülkede despotik, otoriteryan rejimlerin kurulması rastlantı değil, söylediklerimizi doğruyan gelişmelerdir.
Uzun dalga krizleri üzerinde bir modelleme yaparsak, önümüzdeki çeyrek asrın büyük kitle salınımlarına gebe olduğunu söyleyebiliriz.
Kapitalizmin yeni nesil krizlerle (sağlık krizi ve ekolojik krizle birlikte) varoluşsal bir kriz yaşamaktadır. Kapitalizmin doğası gereği ve kar açlığından dolayı yoğun ve derin metalaştırma süreci yaşanıyor. Bu süreç eko-yıkım ve eko-ölümü kaçınılmaz kılmaktadır. Artık dünya haklarının önünde, önümüzde fazla seçenek kalmadı: Ya ölüm, ya sosyalizm… Artık böylesi bir çıplak gerçeklikle karşı karşıyayız…
Küresel faşist dalgaya ve kapitalizmin ölümcül döngüsüne karşı, işçi sınıfının ve kitlelerin yaratıcı yıkıcılığı açığa çıkarmak önümüzdeki en acil bir görevdir.
Sorun bu bağlamda 21. Yüzyılın Bolşevizmini yaratmaktır. 21. Yüzyılın en yakıcı sorunu devrimci öznenin yaratılma sorunu olduğu söyleyebiliriz. Ve bu sorun artık yaşamsallaşmıştır.
21. Yüzyıl Bolşevizmi insan merkezli olmayan, erkek ve akıl merkezli olmayan canlı cansız her şeyden sorumlu olacağımız bir başka alem yaratma arzusudur.
Benim yaratıcı üçgen diye tanımladığım emeğin, kadının ve doğanın sömürgeleştirilmesine karşı Kırmızı, Yeşil ve Mor üçgeni yaratmak önemlidir. Yani sorun kadın özgürlük hareketi ve ekolojik hareketle işçi sınıfının mücadelesi arasında rezonansı kurmak ve bu enerjileri kristalize etmektir.
İran’daki başörtüsü ve rejime karşı kadın hareketinin özgürlük çığlığı bir boyutuyla kızkardeşliğin enternasyonalleştiğini ve kadınların tarihsel olarak ve kolektif bilinç altının birikimiyle 21. Yüzyılda belirleyici rol oynayacağını ortaya koyan gelişmelerdir. 21. Yüzyılda kadınların kolektif aksiyon yeteneklerinin hızla arttığı ve geliştiğini gözlemleyeceğiz. Yaşananlar şimdilik fragmandır. Kıvılcımlı’nın deyimiyle kadın sosyal sınıfının son derece önemli rol alacağı bir dönemin içine giriyoruz. Mor rengin, Feminist devrimci dalga ve kabarışların işçi sınıfıyla birlikte belirleyeci rol oynayacağı bir konjonktürün içindeyiz. Evet Kızıl, Mor ve Yeşil yaratıcı üçgen 21. Yüzyılın Leninizminin önünü açaçaktır. Anti- kapitalist kopuşların maddi zeminlerini buralarda aramak gerekir.
Ve şunu bilerek yolumuzu yürümeliyiz. 1916 Paskalya Ayaklanması’nda İrlanda’nın ulusal ve sınıfsal önderi James O’Connoly’nin dediği gibi “ Asolanan mücadele zincirini koparmamaktır.”
Tarihten ve günümüzden, tüm dünyadan örneklerle konuyu anlatan yazar, sunumu sonrası tüm soruları tek tek yanıtladı.
