İstanbul: İnsan Hakları Derneği (İHD) İstanbul Şubesi Hapishane Komisyonu, hasta tutsaklar için 210. kez adalet istedi.
Galatasaray Lisesi önünde bir araya gelen insan hakları savunucuları “Hasta mahpuslar serbest bırakılsın”, “Tecrit öldürüyor F tipi hapishaneler kapatılsın”, “Hapishanelerde ölüm istemiyoruz. Hasta tutuklular serbest bırakılsın” yazılı pankartları açarak “Sedat Şaylan serbest bırakılsın”, “Tecrit öldürür, dayanışma yaşatır”, “Tedavi haktır engellenemez” sloganlarını atarak hasta tutsakların fotoğraflarını taşıdı.
Hapishanelerde yaşanan sorunların artarak devam edildiği ve yalnızca bir artış olmadığının yanında “çeşitlenerek değişen sorunlar içinde yaşayanları boğarak devam ediyor” denildi. Hapishanelerde koşulların yarattığı olumsuzluklar ve tecridin, tutsakların sağlığını bozduğu bunun yanında sağlığa ulaşım hakları engellendiği belirtilen açıklamada hapishanelerdeki tutsakların sesi olmaya çalışıldığını ve mücadelesinin verildiği aktarılarak “Kaybettiklerimiz insandı. Kaybolansa insanlığımız” denildi.
Sedat Şaylan’ın durumu
Bandırma 2 No’lu T Tipi Hapishanede tutsak Sedat Şaylan, geçirdiği trafik kazası sonucu sakat kalmış. Bu durumun kendisi için işkenceye dönüşmüş durumda. Ege Üni. Tıp Fak. Hastanesinde 2015 yılında aldığı raporunda “servi kal ve torasik” olduğu idrar sondası gerektiği açık bir şekilde belirtilmesine rağmen 17 haziran 2015 Adli Tıp 3. İhtisas kurulu tarafından aldığı 10523 karar no ile verilen raporunda “ağır hasta” olduğu açıkça vurgulanmışsa da savcının insafına bırakılmış. Savcılıkta her zaman olduğu gibi tahliyeyi red ederek gerçek yüzünü yine göstermiştir.
Tekerlekli sandalyeye bağımlı olan Sedat Şaylan durumunu şu şekilde açıklıyor: “Koğuştakilerin yardımı olmadan yaşamanın imkansız olduğu ve altımın bezlenmesini, çamaşırlarımın yıkanması, temizlik ihtiyaçlarım hatta yemek yiyebilmem bile büyük sorun oluşturuyor. Bu halimle geleceğim karartılıyor. Savcılığa soruyorum ‘Ben bu halde nasıl bir suç işleyebilirim?’ toplum için nasıl bir tehlike oluşturabilirim. Tek istediğim aileme kavuşmak ve daha insani koşullarda bakımımın yapılması. Hapishanede her geçen gün sağlığım ve psikolojim daha da bozuluyor ve durumum ağırlaşıyor”
